նուս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nus]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նուս
վանկեր՝ նուս
Ստուգաբանություն խմբագրել
< нус < հուն. nóos միտք, խելք, բանականություն
Պարզ չէ, թե ինչ հարաբերության մեջ է հնդեվրոպական *nōt- «հետնամաս, կռնակ, թիկունք» արմատի հետ․ հմմտ․ հունարեն νοτόν «մեջք, կռնակ, թիկունք», լատիներեն natis «հետույք, նստատեղ»։
Գոյական
- (հնց․) (բնստ․) նույնն է՝ նյուս
- (փիլ․) միտք, գիտակցություն, բանականություն, բարձրագույն բանականություն
- (փիլ․) Աստված՝ դիտարկված որպես համաշխարհային բանականություն
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ․ Դավթյան, Փիլիսոփայական բառարան (Անկյունաքար), Երևան, 2015 — 396 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։