նպատակասլացություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [npɑtɑkɑslɑt͡sʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ն(ը)•պա•տա•կա•ս(ը)•լա•ցութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նպատակասլաց լինելը, նպատակասլաց բնույթ
- անձի բնավորության դրական կամային գիծ, որն ունեցող մարդը իր ակտիվությունը ամբողջապես ենթարկում է որոշակի կենսական նպատակի
Հոմանիշներ
խմբագրել- նպատակամիտություն, նպատակաուղղվածություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։