Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ն(ը)ռ•նիճ 

  1. ավելուկի նման տերևներով, կարմիր ծաղիկներով անորոշ տեսակի բանջար, որ հավաքում են նոր դուրս եկած դալար ժամանակ. ուտում են եփած վիճակում՝ յուղով կամ կաթով

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։