Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ն(ը)ռ•ն(ը)•ռալ 

  1. Արարատյան, Կարին, Վան, Մուշ՝ քնի մեջ բարակ ձայն հանել (կատուների մասին) ◆ Կատուն լե պոչ տնկե, կը նըռնըռա: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. Սուրմալու՝ ցավել (վերքի, հոդերի մասին) ◆ Խողածնի յարեքը ցավ ա տալում, նըռնըռում ա։ ԱԺ
  3. Դերսիմ՝ միալար, ձանձրալի լաց լինել (երեխաների մասին)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։