Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նստակեաց

վանկեր՝ ն(ը)ս•տակ•յաց

Ստուգաբանություն խմբագրել

մի տեղում շարունակ բնակվող, մի տեղի մշտական բնակիչ հանդիսացող, տեղից-տեղ չքոչող, ոչ վաչկատուն
մի տեղում մնացող՝ ապրող, չչվող ◆ նախաթռչուններ
տեղից-տեղ գնալ՝ շրջել չսիրող, իր բնակավայրից դուրս գալ՝ զանազան տեղեր գնալ չսիրող
միևնույն տեղում անցկացվող, տվյալ վայրում ընթացող ◆ նախակյանք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ оседлый (ru) ‎(osedlyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։