Հայերեն

 
նստարան
 
նստարան

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ն(ը)ս•տա•րան 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. նստելու հարմարանք՝ միքանի հոգու միաժամանակ նստելու համար
  2. նստելու տեղի հետ միացած թեք երեսով աշակերտական սեղան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. նստիչ (հզվդ․), թոս (գվռ․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել