վարվեցողություն ունենալ, շարժվել ◆ - Նրանց հաշվին խերն եմ անիծեր. մենք նրանց հաշվո՞վ պիտի նստենք-կանգնենք: Գուրգեն Մահարի◆ - Ես քյե ինչխ թամխեմ [«ինչպես որ պատվիրեմ»]՝ տյու ըսկում [«այնպես»] նստես կայնես, էլ քյե զարար [«վնաս»] չէլնե [չէ՛լնե]։ Ամյուր-Յանա ◆ - Հմա՛լ [«այնպե՛ս»] նստի կանի, օր հին հ'ընկերոջդի չը կորցուս։ Հին հ'ընկեր ◆ Կը հարցու, թե ուր [«իր»] աղջիկն ի՞մալ [«ինչպե՞ս»] է, ուր նստել, կանել ուրանց դուր գիկա։ Իրեք աղջիկ
(գոյ․) վարվելու՝ իրեն պահելու եղանակ ◆ Հլա ջուրը դար ի վեր ա էթըմ, հիրա նստել-կայնիլը չի հասկանըմ։ Քաղսի
