նվիրակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nviˈɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ն(ը)•վի•րակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- կաթողիկոսի կողմից որոշ համացայնությամբ կամ դրամական նվիրատվություն հավաքելու համար օտար երկրի ուղղարկվող բարձրաստիճան հոգևորական
- որևէ վարքի կողմից նվիրատվություններ հավաքելու համար ուղղարկված հոգևորական
- (պատմ․) հանրապետական շրջանի Հռոմում՝ ծայրամասնների կառավարիչններին կցված պաշտոնական անձ, լեգատ
- Հռոմի պապի դիվանագիտական ներկայացուցիչ, լեգատ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (եկեղ․) դեսպան
- լեգատ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։