նվիրատու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nviɾɑˈtu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նուիրատու
վանկեր՝ ն(ը)•վի•րա•տու
Ստուգաբանություն խմբագրել
լատ. donator, բառացի՝ նվիրատու
Ածական
- նվեր տվող՝ որևէ բան նվիրող անձ՝ հիմնարկ և այլն
- (ճրտրպ․) (շին․) արվեստում, սովորաբար միջնադարում և Վերածննդի շրջանում տաճարը կառուցողի պատկերը
Հոմանիշներ խմբագրել
- նվիրաբեր, ընծայաբեր, ընծայատու, ընծայաբաշխ, ընծայիչ, նվիրագործ, նվիրաձիր, նվիրամատույց
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։