Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ն(ը)ր•բա•բ(ը)•նույթ

Ստուգաբանություն խմբագրել

նուրբ բնույթ ունեցող ◆ Գործը բավական նրբաբնույթ է։ (Ռուբեն Սևակ)
նուրբ՝ թաքնված բնույթ ունեցող, այնպիսին, որ արտաքուստ դժվար է նկատել՝ կռահել՝ գլխի ընկնել ◆ Դա ինչ-որ հատուկ, նրբաբնույթ, բայց այնուամենայնիվ վարակիչ հումոր է։ (Սովետական Հայաստան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ деликатный (ru) ‎(delikatnyj), тонкий (ru) ‎(tonkij), тактичный (ru) ‎(taktičnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։