նրբազգաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɾbɑzˈɡɑt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ն(ը)ր•բա•(ը)զ•գաց•
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- նուրբ զգացողություն ունեցող, շուտ զգացվող, զգայուն
- հոգատար, նրբանկատ, ուշադիր, մարդկանց նկատմամբ շատ զգայուն վերաբերմունք ունեցող
- խոր զգացումներով համակված՝ տոգորված
- (հզվդ․) զգայուն, արտաքին նրբագույն ներգործությունները՝ գրգիռներն ընկալող, արտաքին գրգիռների՝ ներգործությունների ազդեցության նկատմամբ շատ զգայուն◆ Նրբազգաց ջութակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս զգայուն
- նըրբանկատ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։