նրբափխրուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɾbɑpʰχˈɾun]
վանկեր՝ ն(ը)ր•բա•փ(ը)խ•րուն
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
Մակբայ
- (նորբ․) (բնստ․) նուրբ և փխրուն ◆ Եվ սիրտը քո նրբա նրբափխրուն Ամբարեց խինդ ու դառնություն։ -ԱզԿ
- նրբորեն փխրուն, նուրբ և փխրուն կերպով
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։