Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•գիր•դա•նա 

  1. Վան՝ դրամական նվեր, որ ստանում է աշակերտը գնորդից կամ պատվիրատուից՝ նրան մատուցած փոքր ծառայությունների համար, թեյի փող ◆ Տես հա՜ առանց շագիրդանա չի պուք գաս։ (Շիրվանզադե) ◆ Քանի ջեր է թոփերով չթիր դիվիր բերի միր տուն գազը ձեռին, ու գրոշներով շագիրդանա է տարի միզմեն։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։