շալակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑˈlɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շալակ
վանկեր՝ շա•լակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն՝ արաբերեն šallāq «մուրացկանի տոպրակ»։
Գոյական
- մարդու թիկունքը՝ ուսերից մինչև մեջքը
- բեռան՝ շանրության այն չափը՝ քանակը, որ մարդ կարող է միանգամից կրել
- շալակած բեռը
Հոմանիշներ խմբագրել
- թիկունք, մեջք, կռնակ, կռթունք
- շալակաբեռ, շալակոց, բեռ
Արտահայտություններ խմբագրել
- շալակն առնել - շալակել, շալակին դնել
- շալակ(ը) տալ - մեկի շալակին տալ, շալակել տալ
- շալակը նստել - իրեն ենթարկել, վզին նստել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։