Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ʃɑlɑktɑɾutʰˈjun]

վանկեր՝ շա•լակ•տա•րութ•յուն 

  1. բեռնակրություն ◆ Ըմնօր իդամալ Կրոմոն ու Ղըրմոն մութուլուս չը բացված՝ կէրթան, շալակարութեն կէնին։ Հժհք ◆ Սապախտան մե, լուս բացվի ձեր վրեն, լուս բացվավ վըր մշակուն, ելավ գնաց շուկեն, օր ուր շալակտարութեն էներ։ Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։