շալապուտիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑlɑpuˈtik]
վանկեր՝ շա•լա•պու•տիկ
- գլխիվայր ջրի մեջ սուզվելը, ջրի մեջ գլխկոնծի տալը ◆ Սանասար տիսավ՝ աղուրդ վիզ տը կտրի, Ագուց մ՝իզար թագավորուն, Վուր գինաց իրեք շալապուտիկ վար մե մեկը ետևու։ Սասնա ծռեր
Արտահայտություններ
խմբագրել- շալապուտիկ էնել, գլուխկոնծի տալ, գլխի վրա իրեն ջուրը գցել ◆ Սանասար էլավ, զինք իթալ ծով. Մե՜կ Աստըծու անուն խտու, Զընք շալապուտիկ էրավ ծովու մեջ։ Սասնա ծռեր
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։