Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•լո 

  1. Արարատյան, Էջմիածին՝ գերչակի զանգված՝ սալաքարի վրա որձաքարով տրորած, որից՝ եփելով ձեթ են հանում

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։