Հայերեն

վանկեր՝ շա•խիդ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< шахид < պարսկ. šāh տիրակալ

Գոյական

  1. (կրոն․) մահմեդականների մոտ՝ կրոնական մոլեռանդ անձ, ով կարող է իրեն զոհաբերել հանուն ընդհանուր նպակատկի

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։