Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•կալ•բե•րան 

  1. մեծաբերան, մեծախոս ◆ Էնտեղ կնկտիք նստած՝ լվաց կ՛անեյին, Տարցան տեխ Կոզ Պախտին շակշաբերան ... Տու կ՛ասիք՝ տի էրթամ Սասուն, բերեմ թալան։ Սասնա ծռեր
  2. շատախոս
  3. գյուղացի ◆ Շինական՝ շակալբերան (այսպես են կոչում գյուղացիներին)։ Մորուս բռնեն թե բերան։ ՊՎ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։