Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•կ(ը)լ•չի 

  1. հին պատառոտված կոշիկներ՝ շակալներ հավաքող

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. շակալջու դռնեն կակալ վո՞վ ի տեսե

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։