շահառու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑhɑˈru]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ շա•հա•ռու
Գոյական
- շահ, տոկոս վերցնող, առնող (հզվդ․)
- (կենսթոշ․) անհատ, որն իրավասու է ստանալ կենսաթոշակային նպաստ
- (բրվք․) շահառուն «հետաքրքրված կողմ» է, այսինքն՝ մարդ կամ կազմակերպություն, որն ուղղակիորեն և/կամ անուղղակիորեն կրում է կազմակերպության կողմից կայացված որոշումների և իրականացվող գործողությունների ուղղության ազդեցությունը
- (ֆին․) երրորդ անձ, որի օգտին կամ որի հրամանով կատարվում է վճարումը, կամ որի անունով դուրս է գրվում չեկ, մուրհակ կամ վճարային այլ փաստաթուղթ
Հոմանիշներ
խմբագրել- շահաստաց
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։
- Արա Սարգսյան, Ռուբեն Մարկոսյան, Արման Ուդումյան, Կենսաթոշակային բացատրական բառարան, Երևան, «Բավիղ», 2007 — 80 էջ։
- Ա․Հ․ Բայադյան, Ֆինանսական բացատրական բառարան, Երևան, «Ասողիկ», 2004 — 334 էջ։