շահաստան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑhɑsˈtɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շահաստան
վանկեր՝ շա•հաս•տան
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ միջին պարսկերեն šahrastān:
Գոյական
- (պատմ․) մայրաքաղաք
- (փխբ․) որջ, բույն, հավաքավայր
- (ճրտրպ․) (շին․) Հայաստանի քաղաքների պարսպապատ տարածությունը` գործող առևտրահասարակական կենտրոնով և պաշտամունքային շենքերով
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս մայրաքաղաք
- տե՛ս շուկա
- տե՛ս որջ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։