շահութաբերություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑhutʰɑbɛɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շահութաբերութիւն
վանկեր՝ շա•հու•թա•բե•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- շահութաբեր լինելը
- (տնտգ․) առևտրային կազմակերպության՝ զուտ շահույթ ստանալու կարողությունը, որը հաշվարկվում է շահույթի մեծությունը հարաբերելով արտադրության միջոցների միջին տարեկան արժեքին
Հոմանիշներ
խմբագրել- շահաբերություն, օգտաբերություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կաղապար:Գիրք։ ԱՏՏԲԲ
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։