Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շաղ•գ(ը)•մուկ 

Վան՝

  1. ուտելի վայրի բույս, որի տերևները շաղգամի նման են, սուտ շաղգամ ◆ Կանանչներից և խոտերից նշանավոր են աղըշպանգ, ... շաղկամուկ: Ահ
  2. մի տեսակ խնձոր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։