շանթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑntʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շանթ
վանկեր՝ շանթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛unt- արմատից։
Գոյական
- մթնոլորտային էլեկտրականության պարպում օդում՝ սովորաբար լուսավոր զիգզագաձև գծի ձևով, կայծակ
- կայծակի հարված որևէ առարկայի
- (փխբ․) սաստիկ հուզմունք (զայրույթ, կիրք և այլն) արտահայտող փայլ աչքերում ◆ Աչքերի շանթով նա կարծես հիպնոսում էր մանկամարդ կնոջը։
- (փխբ․) սուր՝ կշտամբալից՝ խարազանող խոսքեր՝ արտահայտություններ, սուր կշտամբանք՝ ծաղր՝ քննադատություն ◆ Լեռ Կամսարը ծաղրի շանթեր արձակեց կյանքի արատավոր կողմերի վրա։
- (փխբ․) հարված, խոցում ◆ Մի տեղ էլ անմեղ կուսական սրտեր, զգալով սիրո առաջին շանթեր, ձեռք-ձեռքի տված երգում են, պարում։Վահրամ Մավյան
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | շանթ(ը) | շանթեր(ը) |
| Սեռ. | շանթի | շանթերի |
| Տր. | շանթի(ն) | շանթերի(ն) |
| Հայց. | շանթ(ը) | շանթեր(ը) |
| Բաց. | շանթից | շանթերից |
| Գործ. | շանթով | շանթերով |
| Ներգ. | շանթում | շանթերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։