շանճրագ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑnt͡ʃˈɾɑɡ]
վանկեր՝ շան•չ(ը)•րագ
- Թբիլիսի՝ ծաղրական անուն, որ թիֆլիսահայերը հնում տալիս են Երևանի և Երևանի գավառի հայերին ◆ Հայրը կռո է, մայրը շանճրագ: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
խմբագրել- շանճրագի թաղ, Թիֆլիսի հայաբնակ Հավլաբար թաղը, որի բնակկիչները գաղթել են Երևանի նահանգից
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։