Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շան•սո•խուկ 

  1. Արարատյան, Վան՝ վայրի բանջար, որն ունի պռասի նման տերևներ և սխտորի հոտ, զոխի գլխին բացվում է փնջաձև կապտավուն ծաղիկ. գալարներով չորացնում են պահում ձմռանը եփելու համար կամ թարմ վիճակում եփում են ուտում. վանեցիները գործ են ածում ժաժիկի մեջ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։