Հայերեն դարձվածք

  1. անարգ, անպիտան, վատթար ◆ Խելքս չի հասնիր այս շան որդին, մեկ կողմեն անգլացիներուն միացած կը կռվի իր կառավարության դեմ, մյուս կողմե մեզի խրատ կու տա որ զգուշանաք անգլացիներերեն։ Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ Եվ ահա ա՛յդ իսկ «շան որդիները»...այդ օր շատ ավելի աղմկարար էին դարձրել այնտեղ։ Վրթանես Փափազյան ◆ «Հալբաթ [«անշուշտ»] շան որթի մարթ տրյած կըլի, որ ինչ ա կլխըհան անի»։ ◆ Էդ Մուխայելի մոտ գնամ, տեսնեմ հիմա՞ ինչ է հայտնագործել հաստակող շան տղան: «Գրական թերթ» ◆ Այո, դեռ երկար իրիկուն այսխես գուրգուրանք ցույց տված էր, իսկ այժմ աս շունին ձագը...: Շահան Շահնուր
  2. անարգական, վիրավոր, արտ, է ◆ - Արի, համեցեք, արի՜...բռի շան որդի: (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ - Ի՞նչի ես զրկում, շան որդին: Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ - Այ գող շան տղերք, կնիկս վայ թե հարայհրոց բարձրացնի։ (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ «Հըլյա յավաշ, քյոփյան շան տըղա, ես քու կըշխին հենց օյին պիրեմ, վըեր ղընջղընջաս»։ ◆ Սեն միշելի հայ նպարավճառը... Հա ճանըմ [ջանըմ], շան զավակ Սերոբեն։ Շահան Շահնուր ◆ - Ճանապարհդ ճանաչի ու մորդ կաթը մի ուրանա, շա՛ն ձագ: Սերո Խանզադյան ◆ Հող մտնենք, հե՜յ շան զավակներ: Համ
  3. Հիացական-դրավական արտ. է ◆ Ոչինչ, երեքով էին, պատին դեմ արին՝ ծըլթ... և շան որդին դարձյալ գեղեցիկ էր։ (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ Ահա կանգնել է խիախ Ռուբեն։ Տեսեք, շա՛ն տղան, / աղեղի նման ձգվել է, լարվել։ Կոստան Զարյան ◆ - Վայ շան զավակ...սերսեմ [«տխմար»] մեկը կ'երևար, ինչ աչքը բաց տղա է եղեր։ Երվանդ Օտյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։