շապիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑˈpik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շապիկ
վանկեր՝ շա•պիկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ միջին պարսկերեն šapīk:
Գոյական
- տղամարդու մարմնի վերևի մասին հագնելու զգեստ, որպես սպիտակեղենի մաս, ներքնաշապիկ, տակի շապիկ
- կանացի սպիտակեղենի մաս՝ երկար, մինչև ծնկների շրջանը հասնող տակի զգեստ ◆ Թափանցիկ շապիկը հազիվ սքողում էր մարմարյա կուրծքը։ (Րաֆֆի)
- տղամարդու մարմնի վերևի մասի թեթև վերնազգեստ, որ հագնում են կոստյումի տակից կամ (տաք եղանակներին) առանց կոստյումի, վերնաշապիկ
- (փխբ․) արտաքին ծածկույթ՝ տեսք՝ կերպարանք (որևէ բանի) ◆ Հեթանոս բանաձևերուն՝ քրիստոնեական շապիկ կհագնեցվեր։ Ռուբեն Զարդարյան
- ամառային թեթև զգեստ (բլուզ) ◆ Մեծ մասը ազգային տարազով էին հագնված՝ մուգ-կապույտ անդրավարտիքներ, սպիտակ շապիկներ, հաստ կարմիր շալե գոտիներով։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (տպգր․) նույնն է՝ գրաշապիկ
- թղթե պահպանակ՝ գրքի կամ տետրակի կազմը մաքուր պահելու համար
- տե՛ս ատամնաշապիկ
- սողունի մաշկ՝ մորթ
- (հրտ․) բրոշյուրած գրքի թղթե ծածկոց
Հոմանիշներ
խմբագրել- ներքնաշապիկ, (գվռ․) տակալահավ, լեհին
- տե՛ս գիշերանոց
- վերնաշապիկ, բլուզ, (ժղ․)
- խարազն, (հնց․)
- խորխ, զեռնոց (հնց․)
- (պատմ․) վերտ, թոռոպ
- սրբանք
- տե՛ս գրաշապիկ
- տե՛ս ատամնաշապիկ
Արտահայտություններ
խմբագրել- շապիկը կարճ է - խելքը պակաս է
- մի (երկու) շապիկ ավելի է հագել - փորձված՝ տարիքավոր է (մեկի համեմատությամբ)
- մի շապիկի մեջ քնել - շատ մոտիկ անբաժան ընկեր լինել
- վերջին շապիկը ծախել - բոլոր միջոցներն սպառել, ոչ մի ծախսի առաջ կանգ չառնել, միջոցները չխնայել
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | շապիկ(ը) | շապիկներ(ը) |
| Սեռ. | շապկի | շապիկների |
| Տր. | շապկի(ն) | շապիկների(ն) |
| Հայց. | շապիկ(ը) | շապիկներ(ը) |
| Բաց. | շապկից | շապիկներից |
| Գործ. | շապկով | շապիկներով |
| Ներգ. | շապկում | շապիկներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։