շապպոթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑˈpːɔtʰ]
վանկեր՝ շապ•պոթ
- Խարբերդ, Բալու՝ շատ համեղ ձկան մի տեսակ (որսացվում է մեծ ձժվարությամբ) ◆ (Տղան) մարտիվանի տակի ըսքաթ կէղնի, քիչ մի սոնե կը տըսնա քի ծովեն մենծ շապպոթ ձուկ մի տունե կընկնի, մորթե վրայեն կը հանի, աղջիկ մի կէղնա։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Շրպութըը այս ձուկն ալ ճերմակ է իր գույնով։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։