Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʃɑrɑt͡ʃʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շառաչիւն

վանկեր՝ շա•ռաչ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. աղմկալից ձայն, դղրդոց, թնդյուն, հռնդյուն, մեքենաների՝ ուժգին հոսանքով ջրի, անիվների՝ շարժիչների և այլն հանած ձայներ ◆ Հեռվից լսվում էր ծովի խուլ շառաչյունը: (Ավետիք Իսահակյան)
  2. շառաչելը

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. շառաչ, շառաչաձայն, շառաչանք, շառաչյուն, դղրդյուն, դղրդոց, թնդյուն, թնդոց, հռնդյուն հռնդոց, շփշփոց, ծկլթոց, կառաչ, մրրկաձայն, հողմաձայն, շուռլտուք (հզվդ․)
  2. տե՛ս շկահյութ
  3. տե՛ս ֆշշոց

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել