շառաչյուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑrɑt͡ʃʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շառաչիւն
վանկեր՝ շա•ռաչ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- աղմկալից ձայն, դղրդոց, թնդյուն, հռնդյուն, մեքենաների՝ ուժգին հոսանքով ջրի, անիվների՝ շարժիչների և այլն հանած ձայներ
- շառաչել
Հոմանիշներ խմբագրել
- շառաչ, շառաչաձայն, շառաչանք, շառաչյուն, դղրդյուն, դղրդոց, թնդյուն, թնդոց, հռնդյուն հռնդոց, շփշփոց, ծկլթոց, կառաչ, մրրկաձայն, հողմաձայն, շուռլտուք (հզվդ․)
- տե՛ս շկահյութ
- տե՛ս ֆշշոց
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։