Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʃɑtɑχɔsutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շատախօսութիւն

վանկեր՝ շա•տա•խո•սու•թյուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

հուն. poly-` «բազում, շատ» + լատ. phrasis` «հռետորական ոճ»

Գոյական

  1. շատախոսելը
  2. երկար ու բարակ և, մեծ մասամբ, անիմաստ խոսակցություն
  3. ավելորդ մանրամասնություններով ծանրաբեռնված, երկարացված խոսք, գրվածք

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. շաղակրատություն, շատաբանություն, երկարաբանություն, երկարախոսություն, դատարկաբանություն, դատարկախոսություն, զրաբանություն, զրախոսություն, ճամարտակություն, շաղփաղփություն, լեզվագարություն, լեզվամոլություն, նանրալեզվություն, նանրաբանություն, նանրախոսություն, սնոտիաբանություն, սնոտիախոսություն, իմաստակություն, բացբերանություն (ժղ․), բլբլոց, խոսելացավ, ընդվայրաբանություն (հնց․), ընդվայրախոսություն, բազմաբանություն, բազմախոսություն, բազմաճառություն, բազմասացություն, ավելորդաբանություն, ավելաբանություն, ավելախոսություն, ունայնաբանություն, ունայնախոսություն, շաղփաբություն, դիզաբանություն, հոլովաբանություն, լեզվաշոտություն, շաղակրտանք, շոշնք, շուշանք, լվտռոց (գվռ.), լվռություն, լվռտուք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։