Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•րալ•լա•լի 

  1. գործածվում է կապակցության մեջ ◆ Ես հիմար եմ, միշտ հիմար, Ինձ ո՞վ կասի, թե գտար, Իմ սիրելու տիրուհու Ցավի համար դեղ ու ճար։ Յադալլարի, շարալլալի, Հայդե, հիմար, դուրս արի։ (Ղազարոս Աղայան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։