շարահարություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʃɑɾɑhɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շա•րա•հա•րութ•յուն 

Գոյական

1. այն, ինչ շարահարված է, խոսք, արտահայտություն
2. շարահարելու եղանակը, կարգը
3. շարադասություն
4. կապակցություն, ներքին կապ
5. (լեզվբ․) ստորադասության այն տեսակը, երբ երկրորդական նախադասությունը գլխավոր նախադասության հետ կապվում է առանց որևէ կապակցական բառի․ օր՝․ «մարդ կա՝ հազար արժի, մարդ կա մին չարժի»
6. տե՛ս շարադասություն

Հոմանիշներ

1. խոսք, արտահայտություն
2. տե՛ս կապակցություն
3. տե՛ս շարադասություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ asyndetic subordination գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ синтаксис (ru) ‎(sintaksis), изложение (ru) ‎(izloženije), подчинительное бессоюзие (ru) ‎(podčinitelʹnoje bessojuzije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ subordination asyndetique

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։