շարաքար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շա•րա•քար
- Արարատյան՝ շարելու` շարված կամ ծարված տեղից դուրս ընկած քար ◆ Աղջիկը նստեց կոկ շարաքարերից մեկի վրա։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։