Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շար•ժել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. դադարի վիճակը խախտել (տատանել, երերել ևն), շարժման մեջ դնել ◆ Քարը՝ տերևը շարժել։
  2. հրելով՝ քաշելով՝ կրելով ևն մի բան մի տեղից մյուսը տանել կամ տեղից հեռացնել ◆ Սեղանը՝ պահարանը շարժել։
  3. շարժումներ կատարել, մարմնի մասերը շարժման մեջ դնել ◆ Թևերը՝ գլուխը շարժել։
  4. շարժման մեջ դնել, գործի գցել, աշխատել տալ ◆ Մեքենան՝ անիվը շարժել։
  5. քշել, ընթացքի՝ շարժման մեջ դնել, վարել, ընթացնել ◆ Տանուտերը Անտոնին մի բան ասաց ու ձին շարժեց (Ակսել Բակունց)
  6. (փխբ․) առաջ մղել, զարգացնել, նպաստել որևէ բանի զարգացմանը ◆ Գործիչներ են եղել, որոնք պատմությունն են շարժել և մարդկային հասարակությունը։
  7. (փխբ․) ղեկավարել, վարել, մղել մի բանի ◆ Հրամանատարը շարժեց երկու գնդերը թշնամու հեծելազորի դեմ։
  8. (փխբ․) դրդել, մղում տալ, որոշ գործողությունների՝ արարքների պատճառ հանդիսանալ ◆ Նրան շարժում Էր կույր ատելությունը։
  9. (փխբ․) առաջ բերել, առաջացնել (հուզմունք, վրդովմունք, վիշտ, ուրախություն ևն) ◆ Ծիծաղ շարժել։

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել