շարմղուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շար•մ(ը)•ղուկ
Կեսարիա, Սասուն՝
- շարմաղով մաղած ◆ Շերեփ լեզու գելնա, զջուաբ կիտա, կըսե. - Ես, ո՛չ ձձում իմ, ո՛չ կարաս, ո՛չ քասա, ո՛չ կոտիկ, ես պուտուկ իմ, իմ կավ մաղուկ ու շարմաղուկ է։ Բնս
- Կեսարիա, Էվերիկ՝ շարմաղով մաղած ալյուր
- Վան՝ գեղեցիկ, սիրուն
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։