Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʃɑkʰɑɾɑχtɑjin kɔˈmɑ]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) շաքարային շաքարախտով հիվանդների օրգանիզմում զարգացող վիճակ, երբ ինսուլինի պակասի հետևանքով նկատվում է արյան մեջ գլյուկոզի պարունակության աճ, իսկ ծայրամասային՝ ինսուլին-կախյալ հյուսվածքներում՝ ինսուլինային «քաղց»

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։