շեկել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɛˈkɛl]
վանկեր՝ շե•կել
- Ղարաբաղ՝ ուժով խփել, հարվածել, զարկել ◆ Մին էլ շեկում... տվարի, ձիան։ (Գուրգեն Բորյան) ◆ Կեծակը, որ գիրթ շեկում ա։ (Գուրգեն Բորյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։