շեջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɛd͡ʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շէջ
վանկեր՝ շեջ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛ueit- «լուսավորել, լուսավոր, սպիտակ» հիմքից՝ «առկայծել» իմաստի զարգացմամբ. հմմտ. հին հնդկերեն çvit «փայլել», ավեստերեն spaēta «սպիտակ»։
Ածական
- (բնստ․) շիջած, հանգած
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս հանգած
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։