Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շե•տեղ 

  1. նուրբ ծակոտիներովմաղ, որ հյուսու են ձիու պոչի բարակ մազից, շարմաղ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։