շերեփ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɛˈɾɛpʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շերեփ
վանկեր՝ շե•րեփ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *skhereph- (*skhereb-)՝ *sker- «կտրել» արմատից. հմմտ. ռուսերեն черпать «քաշել, հանել, շերեփել», черпак «շերեփ»։
Գոյական
- երկաթյա կամ փայտյա մետաղակոթ մեծ ու խոր գթալ՝ կերակուրը, հեղուկը խառնելու և ամանից աման լցնելու համար
- (փխբ․) զանազան մոքենաների՝ մեխանիզմների մաս՝ հող, հանքանյութ և այլն վերցնելու և հարկ եղած տեղը լցնելու համար ◆ Էքսկավատորի շերեփ, ձուլարանի շերեփ:
- (խոհր․) խոհանոցային շերեփ, կերակուրներ եփելու, կաթսայից հանել բաժանելու, խոշոր գդալ, լինում են փայտյա, մետաղյա, արծունապատ և այլ տեսակների ու չափերի
Հոմանիշներ
խմբագրել- շերեփագդալ, զոկեկ,
Արտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | շերեփ(ը) | շերեփներ(ը) |
Սեռ. | շերեփի | շերեփների |
Տր. | շերեփի(ն) | շերեփների(ն) |
Հայց. | շերեփ(ը) | շերեփներ(ը) |
Բաց. | շերեփից | շերեփներից |
Գործ. | շերեփով | շերեփներով |
Ներգ. | շերեփում | շերեփներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։