Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շը•լը•կի 

  1. Սասուն՝ մի տեսակ ուտելիք, երբ յուղը հալում էին ամանի մեջ, դողը, դողի սալի վրայից պոկում ու տաք տաք մանրում, թաթախում յուղի մեջ և ուտում ◆ Դողի հացից ասասունցիք սիրում էին «շըշըխկի» շինիլ և ուտել։ (Եղիազար Կարապետյան) ◆ Շըլըկի ուտեղը ամբողջ օրը չէր սովածանում։ (Եղիազար Կարապետյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։