շիլ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃil]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շիլ
վանկեր՝ շիլ
շիլ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *skhel-՝ *skel- «ծռել, հենել, ծուռ» արմատից. հմմտ. շեղ և խեղ։
Ածական
- շլդիկ, շեղակն, ծուռ՝ շեղ աչքերով (մարդ)
- ծուռ, խենթ, խելագար, մոլեգին (փխբ․)
- խարդախ (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- շլաչք, շլաչյա, շլակն, շլակն
- շլիկ, խեթ, շեղակն, ծուռակն, թյուրակն, թյուրականի, թեքակն (հնց․)
- շաշ, ողորտուկ, ղիժի, ղիժտի, շիլդի, շլդիկ, շիլդիկ, շիլդիշլոր, շիպո
- կարճատես
Թարգմանություններ | |
|
շիլ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։
Ածական
- վատ, վատորակ (ցորեն, հաց)
Բաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։