շիլիֆ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•լիֆ
- Վան՝ ընտիր ծառափայտից՝ հատկապես ընկուզենուց քաշված՝ հանված բարակ տախտակ, որով երեսպատում են կահույքը, ֆաներա
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։