շիճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃit͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շիճ
վանկեր՝ շիճ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *skhi-dio-` *skei-d- «կտրել, անջատել» արմատից, որից ցտիլ։ Ավելի քիչ հավանական է բխեցնել *kuei- «տիղմ, կեղտ, կեղտոտել» արմատից (ըստ Պետերսոնի)։
Գոյական
- մակարդված արյան և ավիշի հեղուկ նստվածք, որ օգտագործում է բժշկության մեջ որպես բուժամիջոց և ախտորոշման միջոց
- մակարդված կաթի պանրային նյութերը հանելուց հետո մնացող հեղուկային մասը
- մածնից զատվող ջուրը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։