Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շիմ•շի•րի 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ, Բորչալու, Արարատյան, Լոռի՝ շիմշիր փայտից պատրաստած, տոսախ◆ Էդ պուտ արինը ջիբին ասավ․-աղբեր, ասա շիմշիրի ա, շիմշիրի ա
  2. Ղարաբաղ, Բորչալու՝ շիմշիր, տոսախ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. շիմիրի գդալ- շիմշիրից պատրաստած նուրբ ծաղկազարդերով դեղնագույն փայլեցրած գդալ (պատրաստում էին Կիլիկիայում, նաև Ռուսաստանում) ◆ շիմշիրի քթալնին ռըսների շինած էր(ՆՄ)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։