շինարար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃinɑˈɾɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ շի•նա•րար
Գոյական
- նա, որ կառուցում է որևէ բան, որևէ կարգի շինարարությամբ զբաղվող մարդ (ճարտարապետ, ինժեներ, բանվոր և այլն)
- որևէ բանի ստեղծող, կերտող, կառուցող (մարդ, կոլեկտիվ և այլն) (փխբ․)
Ածական
- շինարարության բնագավառում աշխատող, կառուցող
- շինարարության ծառայող, շինարարական աշխատանքներին ծառայող ◆ Քո արյան և քո շինարար մուրճի հետքերն է կրում այստեղ ամեն քար։ Պարույր Սևակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- կառուցող, շինիչ (հզվդ․), շինող
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։