շինուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•նուկ
- Մուշ, Բուլանըխ, Ալաշկերտ, Վան, Մոկս՝ շինված պատրաստված ◆ Ծառի վրեն լակլկնելու բուն շինուկ կէղնի։ Հժհք
- փակված, զոծված կողպած ◆ Մհեր ձեռ իտու դուռ, շինուկ էր։ Սասնա ծռեր
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։