շիջիմ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•ջիմ
- Ղարաբաղ, Գորիս, Բորչալու՝ մազի հյուսած հաստ թոկ ◆ Շեն կենա խնամին։ Տվել ա իր բարեկամին ջեջիմ, երկու հատ շիջին։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։